Yazılamaya komünistlik yapıp, yazılamayı kapatmadan müdahele etmek sokak etiğine uygundur elbette; gelgelelim herkez, her defasında gibi herkesi de çağrıştıran bir sözcük bozumu, elbette eleştirmene de katkıda bulunup onu eğitmek elzemdir
META-ŞİİR
Şevket Kağan Şimşekalp
doğal omurga farklı ritimlerin çarpışıp
pışıp pışıp yankılanmasıyla p’ışık p’ışık
içsel akışı sezgiseldir
kesintisiz zamanda ani içsel sıçramalar
kesintili bilinç akışına yol açıyor
parçalı yapının yatay katmanlarının graf şeması ilişkiseldir
ölüm döşeğinde elini tutacak biri kadar önemli
şiirimin müzikal unsuru kalbimin aksak ritmidir
sanatçıyı alışık olduğu coğrafyadan sürüp
başka bir coğrafyada üretmesini sağlarsan
duchamp ile magritte gibi kavramsalcı sürrealist olur
görülen rüya değil
kurulan düş
kurulan empati değil
duyulan sempati ile hem kontrollü hem de doğal
ölümün sonucu doğa-tanrıyı emzirmektir
ölüm ve aşka
acımıyorum
acıyıp kurulan dostluk düşü men eder
duygusal takıntısı olmayıp tekrar eden karamsar düşünceler
beni meşin yuvarlağa çekemiyor
bir sevgili yeterince acı çektin artık çekmene gerek yok demişti
nesneleri doğal çevrelerinden ayırıp
bağlamlar arası bir jump-cut yaparsan patlıyor hepsi
gür canlı renklerle
vereceksin kendini alkole
—öyle olmaz kağan
—size sadece keskin zekanın deliliğe sürtünmesi diyorum
kimse ya da herkes
kimse merkez değil
herkez merkez
Şevket Kaan Şimşekalp: Şair, çevirmen, liberter. Dört şiir ve 10 çeviri kitabı var. Özellikle savaş sonrası Amerikan şiiri ve Anadolu yeraltı arkeolojisinde menzili vardır.
LÖPÇÜK 