Görgün, yaşadığı zorlu süreçleri bahane etmek yerine, onlara teslim oldu ve ‘Janus’ parçasında Covid sonrası dünyanın hayata nasıl geri döndüğünü, ‘Cloudbreak Swell’de dalgaların denize yeniden kavuşmasını, ‘Moonbeams’te ise bir yıldızı gözlemleme deneyimini notalara dönüştürüp bizlere anlatmayı başardı.
Sanatçı 2019 yılından 2022’ye kadar albümün taslağını iki kez hazırladığını fakat nedense bunların çoğunu silmeyi tercih ettiğini dile getiriyor. Çalışmaya yeniden başladığında ise kazara geçirdiği elektrik çarpması, kanser teşhisi ve bu da yetmezmiş gibi bir de alerji kriziyle boğuşmak zorunda kalan Görgün, tedavi sürecinde yaşadığı kemoterapinin, onu “kemo beyni” olarak bilinen bir bilişsel sisin içine soktuğunu ve kompozisyon sanatını sıfırdan yeniden öğrenmek zorunda bıraktığını itiraf ediyor.
Odak noktasını yeniden oluştururken, arkadaşlarının, akrabalarının ve müzik kahramanlarının hastalıkla mücadele etmelerini, iyileşmelerini veya hayatlarını kaybetmelerini izledi. Sonuç, “Earthbound” oldu: parkta güneşli öğleden sonraları, ameliyatlar, cenazeler, deniz kenarında uzun yürüyüşler, acil servisler ve kar yağışıyla aydınlanan geceler boyunca, her şeyden önce ses ve müzik arayışıyla geçen günler kaydedilen son ve üçüncü versiyona evrildi.
Görgün yaşadığı bu zorlu süreçleri bahane etmek yerine, onlara teslim oldu ve ‘Janus’ta Covid sonrası dünyanın hayata nasıl geri döndüğüne, ‘Cloudbreak Swell’de dalgaların denize yeniden kavuşmasına, ‘Moonbeams’te ise bir yıldızı gözlemleme deneyimine, ‘Edgelord’da dikkat çekmek için sarhoş olmuş bir kibirli tavra, ‘Olvido’da kapıda eriyen hafızaya — kapı etkisi — ya da ‘Exocannibalism’ ve ‘Bon Pour L’Orient’te Orta Doğulu sanatçıların vatanları parçalanırken giderek daha egzotik bir şekilde tüketilmesine tanıklık etti.
> Compact Disc (CD) + Digital Album
Limited Edition Compact Disc in large format DVD package
Her parça kendi hikayesini anlatıyor. Yine de albümün esansı basit: dünyaya teslim olarak geçen her anın farkına varmak ve bir değişiklik için herhangi bir aşırılık aramak yerine her şeyi olduğu gibi kabullenmek.
“Tedavi sırasında, eskiden güvendiğim ve gizlice susturmak istediğim içimdeki eleştirel sesi kaybettim. Bu yüzden, muhtemelen bilinçaltımda biriken müzik anılarım yüzeye çıkıyor. Bunu bir ‘hayatta kalma albümü’ olarak adlandırmak çok kolay olurdu, ama öyle değil, çünkü savaşacak kimse yok, kazanacak bir şey yok. Sadece bazı derin deneyimler yaşadım ve neyse ki müzikle geri döndüm. Gerisi tarif edilemez. –İpek Görgün
Yet, rather than foregrounding those ordeals, Gorgun surrendered to them, composing as a witness to the post-COVID world limping back to life in ‘Janus’; to the wavedrops rejoining the sea in ‘Cloudbreak Swell’; to a joyful stargazing experience in Moonbeams, to the attention-seeking power-drunk swagger in ‘Edgelord’; to memory dissolving at the doorway — the doorway effect — in ‘Olvido’; or to the way Middle-Eastern artists are ever more exotically consumed while their homelands splinter in ‘Exocannibalism’ and ‘Bon Pour…
From 2019 to 2022, Gorgun drafted the record twice, then deleted most of her sketches. By the time she opened a new session, she had gone through an accidental electrocution, a cancer diagnosis, and an allergic collapse that nearly suffocated her. During treatment, chemotherapy left her in a cognitive fog known as “chemo-brain,” forcing her to relearn the craft of composition from scratch.
> Compact Disc (CD) + Digital Album
While rebuilding her own focus, she watched her friends, relatives, and musical heroes battle illness, recover, or slip away. The result is ‘Earthbound’: a final, third iteration recorded in the quiet intervals between sunshine afternoons in the park, surgeries, funerals, long walks by the sea, emergency rooms, and snow-lit nights — above all, between days spent searching for sound and music. Yet, rather than foregrounding those ordeals, Gorgun surrendered to them, composing as a witness to the post-COVID world limping back to life in ‘Janus’; to the wavedrops rejoining the sea in ‘Cloudbreak Swell’; to a joyful stargazing experience in Moonbeams, to the attention-seeking power-drunk swagger in ‘Edgelord’; to memory dissolving at the doorway — the doorway effect — in ‘Olvido’; or to the way Middle-Eastern artists are ever more exotically consumed while their homelands splinter in ‘Exocannibalism’ and ‘Bon Pour L’Orient’.
“During treatment, I lost the very inner critic I used to rely on — and secretly longed to silence. So, this is probably some of my unconscious accumulation of musical memories coming to the surface. It would be oh-so-convenient to call this a ‘survival album,’ but it is not that, since there is no one to fight, nothing to win. I have only undergone some profound experiences and thankfully, returned with music. The rest is ineffable.
Each track carries its own story. Yet, the album’s core is simple: noticing each moment passing by while surrendering to being restricted by the earth, and witnessing the world as it is, without seeking transcendence for a change.“ –İpek Görgün
LÖPÇÜK 