Anlam peşinde olma, Tema etrafında stabilleşme, İsimli göndermelere entegre olma Resmin akışına taş koyma gibi geliyor bana artık. Modalaşmış her tür yaklaşımın beklenmedik olana ket vurduğunu düşünüyorum.
“Yaşasaydı sevgili Van Gogh’un hâlâ kulağı kanar ve kesilen parçası hâlâ acı çekerdi. Bu kadar kolaydan sanat üretmenin önünün açıldığı ve asıl meseleyi sırtlananların demode görüldüğü başka bir dönem yoktur diyemesem de en sert koşulların yaşandığı, görmezden gelinmelere maruz bırakıldığı çağda olduğumuzu söylemek isterim.”
- Ressamın işi, kendisine miras olarak bırakılmış form problemini ödev olarak devralıp yola devam etmektir.
- Sanatın gösterdiğini görme zahmetinin adayı olunmadan sanatçı olunmaz.
- Mimesis (taklit), başlangıcından beri doğanın bir soyutlamasıdır.
- Zamanımızın aşırı düzenlenmiş sanat dünyası, eser yerine çöp üretmektedir denebilir.
- Sanat anlamı taşımaz, taşımamalıdır.
- Sanat, duyusal dilin imkanındaki ontolojik etkidir.
Sabahattin Tuncer’in nefis Sanat ve Resim yorumlarıyla bu paylaşımı yapmak istedim. Kendisinden çok şey öğrendik. Okul dışında bu kişilerle olmak bizler için olağanüstü bir şanstı. Yeniden hatırlamak ve hatırlatmak için not düşme istemi Güleryüz’ün de gidişinden sonra oldu açıkçası. Gerçek Ressamların aramızdan ayrılışı beni derinden üzer. Buralı yahut Oralı olması mühim değil. Ustalar bizim rehberimizdir. Dilimiz ortaktır. Yolumuzun arızalarını onlardan öngörürüz. Sanatın ne olduğunu onların tecrübeleriyle pekiştiririz. İyi ki Varlar. Hep Yaşayacaklar.
Anlam peşinde olma, Tema etrafında stabilleşme, İsimli göndermelere entegre olma Resmin akışına taş koyma gibi geliyor bana artık. Modalaşmış her tür yaklaşımın beklenmedik olana ket vurduğunu düşünüyorum. Arayışın bir muamma, kabullenmenin bir biat olduğu kanaatindeyim. İnsan ancak kendi bilinmezliklerini kurcalamaya koyulduğunda hikayesini oluşturuyor. Bu da toplumdan hiç de kopuk olmayan bir mesele. Resim işte oralarda bir yerlerde gizli. İnsan resmiyle haşır neşir olunca konuşmayı bırakmamız gerek. Doğa’da kendi olmayan, taklit ve öykünme hali bir yana, resim sanatının form edinme girişimi olarak elimizden bir uzuv gibi çıkan çizgi malzemesi soyuttur ama maksadı görünür kılmaktır olup biteni. Dolayısıyla itiraf etmem gerekirse ben de bilmiyorum . Sadece Neden’lerim ve Nasıl’larım var. Fakat elbette sebeplendiğim şeylerin tarifini zorluyorum. Desen bunun için çok güçlü bir araç. Desensiz ressam olunmaz. Kimliğin en özel ve şahsi tarafı onunla oluşuyor.
LÖPÇÜK 